Persmededeling 28 mei 2020
De twee woorden die wij de laatste weken het vaakst hebben gehoord zijn ‘gezond verstand’.
Op vrijdag 22 mei zaten de onderwijsverstrekkers en de vakbonden zeven uren samen met de minster van onderwijs en met Erika Vlieghe, voorzitter van de GEES.
Op de vraag of de vier vierkante meter van de leerlingen en de acht vierkante meter van de leerkrachten voor hun veiligheid moesten gegarandeerd worden, kwam er een duidelijke ‘ja’. Toen er gevraagd werd of de basisscholen op 8 juni volledig konden opengaan, kwam er een duidelijke ‘neen’.
Vier dagen na deze marathonzitting gaan die veiligheidsmaatregelen zo maar in de vuilbak. Met wat voor een argumentatie? Men verwijst naar buitenlandse resultaten, maar die waren er op 22 mei ook al. Men verwijst naar het feit dat kinderen de motor niet zijn van dit virus en dat de meeste kinderen jonge ouders hebben, maar dit wist men toen ook al.
En wat met de gemiddelde leeftijd van het onderwijspersoneel? Of is dat in dit verhaal niet zo belangrijk?
Wat is er veranderd sinds 22 mei? De haalbaarheid heeft het gehaald van de veiligheid van leerlingen en personeel en dát kunnen de meeste mensen met gezond verstand niet begrijpen.
Na een bevraging van onze achterban zien wij een duidelijke tendens.
De leerkrachten zijn blij dat ze terug fysiek mogen lesgeven en ze hun kinderen weer op school mogen verwelkomen, maar niet op deze manier.
Ze hebben schrik voor hun eigen veiligheid en die van hun omgeving.
Kan je hen kwalijk nemen dat ze hun vertrouwen kwijt zijn?
Kan je het hen kwalijk nemen, als ze zeggen dat de haalbaarheid het gehaald heeft van de veiligheid?
Kan je hen begrijpen, als zij zich proefkonijnen voelen?
Heeft iemand eraan gedacht hoe directies en preventieadviseurs zich hierbij voelen? Ook zij hebben dag en nacht gewerkt om aan een steeds wijzigend veiligheidsverhaal tegemoet te komen.
Wat met het vertrouwen van ouders, gaan zij dit verhaal zomaar pikken?
Wij hebben altijd gezegd dat wij de adviezen van de GEES zouden respecteren, maar als men de veiligheid van het personeel op het spel zet zonder dat er nieuwe informatie is, dan kunnen wij daar geen begrip voor tonen.
Het is de zoveelste keer dat het personeel in onderwijs de speelbal wordt van een politiek spel. Mag men van een onderwijsminister geen ‘gezond verstand’ meer verwachten? Zal de minister persoonlijk de verantwoordelijkheid nemen, wanneer er iets ernstig mis loopt in een school?
|
Nancy Libert
algemeen secretaris Wil je de auteur contacteren? Stuur haar dan een e-mail. |